Shefi i CIA-s paralajmëron SHBA: Ukraina do të humbasë në fund të vitit 2024
Më në fund mund ta dimë pse stimulimi magnetik në tru mund të lehtësojë depresionin
Stimulimi i trurit me fusha magnetike mund ndihmojnë në lehtësimin simptomat e depresioni në disa njerëz, por shkencëtarët nuk kanë qenë të sigurt saktësisht pse funksionon. Një studim i ri ofron disa njohuri: Procesi i kthen sinjalet e trurit që shkojnë në drejtimin e gabuar.
Këto rryma nervore të aktivitetit që shkojnë në drejtimin e gabuar mund të përdoren gjithashtu si një mënyrë për të diagnostikuar depresionin në të ardhmen, sipas ekipit që qëndron pas studimit.
E njohur zyrtarisht si Stimulimi magnetik transkranial (TMS), trajtimi është joinvaziv, mund të personalizohet për çdo pacient dhe ka marrë miratimin rregullator. Zbulimi i saktë se si funksionon duhet të mundësojë përmirësime të mëtejshme në TMS.
“Hipoteza kryesore ka qenë se TMS mund të ndryshojë rrjedhën e aktivitetit nervor në tru.” thotë psikiatri dhe shkencëtari i sjelljes Anish Mitra nga Universiteti Stanford në Kaliforni. “Por të jem i sinqertë, isha goxha skeptik. Doja ta testoja”.
Për ta bërë këtë, studiuesit vendosën një qasje të veçantë matematikore për të analizuar Imazhe me rezonancë magnetike funksionale Skanimet (fMRI), të cilat treguan momente të sakta të aktivitetit në tru – kohë që zbuluan gjithashtu drejtimin e sinjaleve nervore.
Studimi përfshiu pacientë të diagnostikuar me çrregullim depresiv madhor rezistent ndaj trajtimit. Në një pjesë janë dhënë 10 Terapia Neuromoduluese e Stanfordit (SNT), një lloj TMS dhe 10 të tjerëve iu dha një trajtim i stilit placebo që imitonte SNT pa ndonjë stimulim aktual magnetik.
Skanimet e trurit të të gjithë pjesëmarrësve me depresion u krahasuan gjithashtu me skanimet e 102 kontrolleve të shëndetshme pa një diagnozë depresioni, duke u mundësuar studiuesve të shihnin ndryshimet. Gjashtëmbëdhjetë nga ato kontrolle të shëndetshme u skanuan duke përdorur një skaner të ndryshëm nga 85 të tjerët dhe me parametra të ndryshëm skanimi.
Një zonë u dallua: insula e përparme, një pjesë e trurit e njohur për marrjen e sinjaleve biologjike nga trupi (si rrahjet e zemrës) dhe dërgon sinjale në një pjesë të trurit të përfshirë në përpunimin e emocioneve, lëvore cingulate.
Në tre të katërtat e atyre me depresion, sinjalet shkuan në anën tjetër, nga rajoni i përpunimit emocional përsëri në izolimi anterior. Për më tepër, sa më i lartë të jetë niveli i depresionit, aq më shumë sinjale dërgoheshin në rrugën e gabuar.
“Ajo që pamë është se kush është dërguesi dhe kush është marrësi në marrëdhënie duket se ka vërtet rëndësi nëse dikush është në depresion.” thotë Mitra.
“Është pothuajse sikur të kishe vendosur tashmë se si do të ndiheshe, dhe më pas gjithçka që ndjeje u filtrua përmes kësaj. Humori është bërë parësor.”
Kjo përputhet me atë që dimë për depresionin. Aktivitetet tipike të këndshme – të raportuara nga insula e përparme – anashkalohen nga sinjalet mbizotëruese nga pjesa e trurit që na vendos humorin në vend që të funksionojë në drejtimin tjetër.
Në shumicën e pacientëve me depresion, një javë trajtim me SNT ishte e mjaftueshme që sinjalet e trurit të udhëtonin sërish në drejtimin e duhur. E konfirmon rezultatet e mëparshme duke treguar potencialin e këtij trajtimi të veçantë.
Ndërkohë që ky aktivitet i trurit nuk do të jetë i pranishëm tek të gjithë me depresion, studiuesit thonë se mund të ndihmojë në identifikimin e njerëzve për të cilët SNT do të ishte i dobishëm. Analiza e mëtejshme mund të zbulojë më shumë se si ndryshon sinjalizimi i trurit tek njerëzit me depresion.
Ne nuk e dimë se sa i përhershëm mund të jetë ky rregullim i sinjalit të trurit, dhe ekipi dëshiron ta testojë atë në një grup më të madh njerëzish. Megjithatë, është një pasqyrë e rëndësishme se si depresioni ndikon në instalimet elektrike të trurit, i mundësuar duke analizuar skanimet në më shumë detaje se kurrë më parë.
“Kushtet e sjelljes si depresioni kanë qenë të vështira për t’u kapur me imazhe, sepse, ndryshe nga një lezion i dukshëm i trurit, ato kanë të bëjnë me hollësinë e marrëdhënieve midis pjesëve të ndryshme të trurit.” thotë neurolog Marcus Raichle nga Universiteti i Uashingtonit në St. Louis në Misuri.
“Është tepër premtuese që teknologjia tani po i afrohet kompleksitetit të problemeve që ne po përpiqemi të kuptojmë.”
Hulumtimi është publikuar në PNAS.
Source link