Astronomët zbulojnë objektin më të ndritshëm të universit

Drita nga objekti qiellor, i cili është 500 trilion herë më i shndritshëm se dielli ynë, udhëtoi për më shumë se 12 miliardë vjet për të arritur në Tokë.

Objekti më i ndritshëm i njohur në univers, një kuazar 500 trilion herë më i ndritshëm se dielli ynë, ishte “fshirë në pamje të qartë”, thonë studiuesit.

Astronomët zbulojnë objektin më të ndritshëm të universit – një kuazar i fuqizuar nga një vrimë e zezë që ha një diell në ditë.

Shkencëtarët australianë vunë re një kuazar të fuqizuar nga vrima e zezë me rritje më të shpejtë të zbuluar ndonjëherë. Masa e tij është rreth 17 miliardë herë më e madhe se ajo e diellit të sistemit tonë diellor, dhe ajo gllabëron ekuivalentin e një dielli në ditë.

Drita nga objekti qiellor udhëtoi për më shumë se 12 miliardë vjet për të arritur në Tokë.

Shkencëtarët e Universitetit Kombëtar Australian e vunë re për herë të parë duke përdorur një teleskop 2.3 metra në Observatorin Siding Spring të universitetit NSW në Coonabarabran. Ata më pas konfirmuan gjetjen duke përdorur teleskopin shumë të madh të Observatorit Jugor Evropian (ESO) , i cili ka një pasqyrë kryesore prej 39 m.

Gjetjet nga studiuesit ANU, në bashkëpunim me ESO, Universitetin e Melburnit dhe Universitetin e Sorbonës të Francës, janë botuar në Nature Astronomy .

Autori kryesor, profesori i asociuar i ANU, Christian Wolf, tha se ishte objekti më i ndritshëm i njohur në univers dhe se ritmi i tij i pabesueshëm i rritjes nënkuptonte një “lëshim të madh të dritës dhe nxehtësisë” – dhe se ai dyshonte se rekordi i tij do të mposhtej ndonjëherë.

Drita lëshohet nga një “disk grumbullimi” me diametër shtatë vite dritë. Ai disk është vendi ku materiali po zvarritet dhe po rrotullohet rreth vrimës së zezë, përpara se të kalojë horizontin e ngjarjeve.

Ndërsa ai material përplaset në material tjetër, ai krijon sasi të mëdha drite dhe nxehtësie.

“Duket si një qelizë stuhie gjigante dhe magnetike me temperatura 10,000 gradë Celsius, rrufe kudo dhe erëra që fryjnë aq shpejt sa do të rrotulloheshin rreth Tokës në një sekondë,” tha Wolf.

“Kjo qelizë stuhie është shtatë vjet dritë e gjerë, që është 50% më shumë se distanca nga sistemi ynë diellor në yllin tjetër në galaktikë, Alpha Centauri.”

Bashkautori, Dr Christopher Onken tha se ishte për t’u habitur që kishte mbetur i pazbuluar për kaq gjatë dhe se ishte “fshehur në pamje të qartë”.

Wolf tha se kishte dy ndjenja të dallueshme për zbulimin.

“Një pjesë është paksa një moment tronditjeje dhe frike, të imagjinosh këtë vend djallëzor … të imagjinosh këto kushte dhe se natyra prodhon diçka edhe më ekstreme nga sa kemi menduar më parë,” tha ai.

“Tjetri është pak gëzim i pacipë – e gjetëm! Natyra nuk e bën të lehtë, është si ‘ah, ja ku je!’.