Unë meritoj një dhuratë nga partneri im për marrjen e një DIU
INë një marrëdhënie të shëndetshme, të bësh diçka për të mbështetur partneritetin ose për të ndihmuar partnerin duhet të jetë një refleks natyror – jo i kushtëzuar nga marrja e diçkaje në këmbim. Si, sigurisht që do të marr darkën për ne kur të jeni duke punuar vonë. Vë bast se do të fshij jashtëqitjen e maces nga tapeti kur të kesh një ditë të keqe. Ideja është, nëse të dy njerëzit në një marrëdhënie e përvetësojnë këtë etikë, të gjithë do të mbështeten pa ndjerë nevojën për të mbajtur një llogari mendore të kontributeve të tyre.
Por kur bëhet fjalë për të qenë në një marrëdhënie heteroseksuale ku vetëm një prej nesh (lexo: unë, një grua cisgjinore) është pritet të marrë kontrollin e lindjes në mënyrë që ne të dyja mos bëni fëmijë para se të jemi gati, absolutisht pres diçka për përpjekjet e mia–shumë si a shtytje dhuratë për lindje, por në këtë rast, për parandalimin aktiv të lindjes. Sidomos kur vendosja e kontrollit të lindjes brenda trupit tuaj duket sikur brendësia juaj po gërvishtet nga kthetrat e një demoni.
Pse, po, unë kam një DIU. Si e dinit?
Unë jam në marrëdhënien më të mirë që kam pasur ndonjëherë dhe kam kontrolluar lindjen që në moshën 15-vjeçare. Por më lejoni t’ju them: Kur mora IUD vendoset për herë të parë disa javë më parë (isha një vajzë me implant krahu më parë), gjëja e parë që mendova ishte se ky njeri më mirë të më merrte diçka vërtetë e bukur për të duruar këtë sasi dhimbjeje për hir të ne të dyve.
U ngroha – aq shumë sa arrita një video TikTok vetëm për të hequr disa gjëra nga gjoksi im. Nuk ishte asgjë e egër; Sapo thashë se kushdo që merr një DIU për të ruajtur gjendjen aktuale të një marrëdhënieje, meriton darkë, akullore, ndoshta një rezidencënga partneri i tyre për përpjekjet e tyre herkuliane.
Ja, unë nuk jam i vetmi person që ndihet kështu. Video shpërtheu. Ka afro 3 milionë shikime, 260,000 pëlqime dhe mijëra komente nga njerëz që kanë pasur përvoja të ngjashme me DIU-në si të miat, të cilët menduan se edhe ata meritonin pak diç’.
“Reale. Unë meritoj kompensim për një ditë e gjysmë të shtrirë në shtrat”, ka shkruar një përdorues. “Djema, jam në të 3-tën dhe fillova me atë të bakrit (dikur më binte të fikët nga prurjet e rënda/hekuri i ulët)… Unë meritoj një vaka të mallkuar nga Havaja dhe një makinë të re”, ka shkruar një tjetër.
Ndjenjat e mia për të merituar një dhuratë nga partneri im për marrjen e një DIU janë vetëm pjesërisht për dhimbjen e përjetuar; pjesa tjetër është kryesore.
Tani, nuk po përpiqem të jem një frikësues këtu –të gjithë reagojnë ndryshe te vendosja e një DIU, dhe disa njerëz as nuk ndjejnë më shumë se disa ngërçe (sa me fat janë ata). Pavarësisht, ndjenjat e mia për të merituar një dhuratë nga partneri im për marrjen e një DIU janë vetëm pjesërisht për dhimbjen e përjetuar (më shumë për këtë më poshtë). Pjesa tjetër është kryesore.
Burrat dhe ata që nuk kanë mitër nuk lindin dhe nuk pritet të jenë nën kontrollin e lindjes. Gratë dhe bartësit e mitrës bëjnë dhe janë. Prandaj, grupi i parë mund – dhe duhet – t’i paguajë grupit të dytë në një farë mënyre (ushqimi, dhuratat, pohimi verbal, ju përmendni) kur ata trajtojnë kërkesën biologjike shpesh të dhimbshme për lindjen. ose kontracepsioni.
Pse mendoj se është e rëndësishme të normalizohet njohja (si një dhuratë) nga një partner për marrjen e një DIU
Pritja që bie natyrshëm tek njerëzit që kanë mitër për të trajtuar kontracepsionin në një marrëdhënie është në themel të dëshirës sime për të bërë që shtytja e DIU-së të prezantojë një gjë. “Unë mendoj se ndjenja më e madhe këtu është se gratë duan mirënjohje, dhe disa mund ta konsiderojnë atë në formën e një dhurate fizike,” thotë terapisti. Beth Gulotta, LMHCe cila është e specializuar në takime dhe marrëdhënie, kur e pyes për arsyetimin e kërkesës sime.
“Ndjenja është se partneri i tyre e sheh dhe vërteton (aktin e marrjes së një IUD) si një kontribut në marrëdhënie, veçanërisht nëse ky është një vendim i përbashkët për mënyrën më të mirë të kontrollit të lindjes për marrëdhënien,” shton Gulotta. “Ata duan të ndihen sikur kjo vlerësohet nga partneri i tyre dhe shihet se po bëjnë diçka për marrëdhënien dhe jo vetëm një përgjegjësi të nënkuptuar për shkak të (seksit biologjik).
Në të vërtetë, është të nënkuptuara Përgjegjësia e vendosur kaq shpesh mbi gratë dhe bartësit e mitrës që dhemb – si fizikisht ashtu edhe emocionalisht. Si fillim, rolet shoqërore që tradicionalisht pritet të përmbushin gratë (jo vetëm duke punuar në fuqinë punëtore, por edhe punën shtëpiake dhe kujdesin ndaj familjes) përbëjnë një listë më të gjatë se ajo që pritet nga meshkujtthotë psikologu klinik Roger B. Fillingim, PhDdrejtor i Qendrës së Ekselencës për Kërkimin dhe Ndërhyrjen e Dhimbjes në Universitetin e Floridës.
Kjo do të thotë, gratë ende operojnë në një sistem të prishur me kërkesa më të larta për kohën, vëmendjen dhe gjerësinë e brezit të tyre të përgjithshëm sesa ai i burrave. Duke pasur parasysh çështjet sistematike që nënvizojnë atë realitet, disa nga rolet që gratë mbajnë “nuk janë ato nga të cilat ato mund të bëjnë lehtësisht pushimet”, thotë Dr Fillingim, që do të thotë se kur ato kanë dhimbje, “ato janë shpesh në pozicioni i të paturit të pushtetit përmes tij”. Çka është më e keqja, të dhënat e tij sugjerojnë se edhe gratë mbajnë një barrë më të madhe dhimbjeje, pjesërisht sepse “historikisht, dhe në një farë mase ende, dhimbja e tyre është e nën-trajtuar.”
Kjo më çon në problemin tim të ardhshëm me procesin e DIU-së, dhe akoma më shumë një arsye që ne, mbajtësit e DIU-së, meritojmë njëfarë njohjeje. Më shpesh sesa jo, njerëzve të cilëve u vendoset një DIU nuk u jepet asnjë ilaç kundër dhimbjes ose nuk u ofrohet anestezi; rekomandimi është që të merrni pak Ibuprofen një orë përpara. Për mungesën time të plotë të befasisë, gjërat që përdor për të trajtuar hangovers bënë pak për ta bërë qafën e mitrës të ndjehet më mirë kur është nën sulm (për ta thënë në mënyrë dramatike).
Kur mora DIU-në time, u ndjeva sikur OB/GYN-ja e bukur, shumë e ëmbël dhe e sjellshme po më copëtonte barkun nga brenda jashtë. Ne realitet, Jonathan Schaffir, MDnjë OB/GYN në Qendrën Mjekësore Wexner të Universitetit Shtetëror të Ohajos, thotë se mjeku thjesht ma mati qafën e mitrës, dezinfektoi zonën dhe më pas vendosi shufrën.
Ky përshkrim sigurisht që tingëllon shumë më pak i tmerrshëm se sa po ndodhte unë në foto, por mjerisht, është e vështirë për mjekët të dinë se si t’i përgatisin pacientët për atë që të presin nga procedura. “Dhimbja është me të vërtetë mjaft e paparashikueshme përsa i përket shumëllojshmërisë së madhe të përvojave të grave”, thotë Dr. Schaffir për vendosjen e IUD.
Ndërsa disa mjekë (dhe shumë rezultate të Google) raportojnë se niveli i dhimbjes gjatë vendosjes së IUD-së është i lehtë në i moderuar – një nga rezultatet e para të kërkimit madje thotë se procesi është një “2/10” në shkallën e dhimbjes— disa studime sugjerojnë se përjetimi i a sasi më të konsiderueshme e dhimbjes është e zakonshme. Në të vërtetë, një raporti i vitit 2016 nga 100 gra që morën një DIU zbuluan se 78 për qind thanë se kishin përjetuar dhimbje mesatare deri në të forta gjatë vendosjes.
Kjo është edhe më shumë arsyeja pse mendoj se ne të këqijtë që kemi DIU-të e meritojmë disa lloj dhurate. Mbështetja e AKA-së, sipas Gulotta. “Unë mendoj se është e rëndësishme që partneri (i personit që merr IUD) të sigurohet që ai është i disponueshëm për t’u kujdesur për ta gjatë shërimit të tyre,” thotë ajo. “Ata duhet të jenë aty për të shkuar me ju, për të marrë çdo recetë të nevojshme, për të pajisur frigoriferin me pije dhe ushqime – gjestet e vogla të mirënjohjes dhe të menduarit janë domethënëse.”
“Unë mendoj se është e rëndësishme që partneri (i personit që merr IUD) të sigurohet që ai është i disponueshëm për t’u kujdesur për ta gjatë shërimit të tyre.” —Beth Gulotta, LMHC, terapiste
Kjo përfshin edhe gjestet emocionale, shton Gulotta: “Thjesht të ndash se ata e pranojnë këtë kontribut në marrëdhënie dhe të kujdesesh për ty emocionalisht dhe fizikisht është e rëndësishme.”
Po për një dhuratë të vërtetë nga një partner për vendosjen e një DIU? Gulotta nuk është aq i shpejtë për të thënë se është e nevojshme. Disa nga pakënaqësitë që ndjeva ndaj të dashurit tim që nuk kishte mitër, ka të ngjarë të ishte zhvendosur, thotë ajo, dhe mund të kishte të bënte më shumë me gabimet e shoqërisë sesa çdo gjë që ai bëri ose duhej të bënte.
“Mund të duket e padrejtë që gratë duhet të mbajnë të gjithë barrën riprodhuese, në disa mënyra… dhe është e lehtë ta vendosësh këtë zemërim te një partner dhe të zhvillosh tregime të pabarazisë,” thotë Gulotta. Mbajtja e idesë se gratë duhet ta bëjnë këtë, dhe burrat nuk kanë nevojë ta pranojnë këtë, mund t’ju bëjë të inatosni një partner që nuk është domosdoshmërisht në gabim, shton ajo. Por nga ana tjetër, ata me siguri duhet të jenë të pranishëm për të ofruar mbështetje ashtu siç do të bënin për çdo përvojë sfiduese ose të dhimbshme, në përputhje me mënyrën se si dëshironi ta merrni atë, shton ajo.
Nëse kjo është një dhuratë fizike – siç doja – atëherë, mendoj se është krejtësisht e drejtë. Në fund të fundit, nëse jeni duke marrë një DIU për hir të një marrëdhënieje (ose çdo lloj kontrolli të lindjes që mund ta dërgojë trupin tuaj në një spirale hormonale zemërimi të shkaktuar nga ngërçet dhe gjakderdhja), ju meritoni njëfarë mirënjohjeje nga një jo mitër. -Të kesh partnerin që ata kurrë nuk do ta dinë se si është kjo ndjenjë… dhe ndoshta një vakt, disa punë të kryera dhe shumë “faleminderit”.
Dhe në rast se po pyesni veten, po, i dashuri im i bukur i bëri të gjitha këto për mua, dhe ai është i sigurt në shtëpinë tonë duke mos përjetuar më zhgënjimin e zhvendosur që shfaqa ditën e vendosjes së DIU-së. Por unë jam ende pak i nxehtë me burrat dhe shoqërinë në tërësi. Kam gjakosur për gati një muaj rresht dhe kam pasur ngërçe aq të rënda sa i ndjeja në veshët e mi. Mund të më fajësoni mua?
Source link