Lituania mbështet idenë e dislokimit të armëve bërthamore të NATO-s në Poloni
Rrëfimi: Jeta ime si shërbëtor i një super të pasuri
Ky artikull është përshtatur nga Vice
Për gjashtë vjet André Meester ka punuar si shërbëtor, duke u kujdesur për nevojat e një zotërie hollandez, 56-vjeçar, për 60 orë në javë. Unë takova André-n, i cili është 38 vjeç, në shtëpinë e punëdhënësit të tij afër Hoorn, 40 kilometra larg Amsterdamit.
Kur mbërrita, Meester ishte i etur të më linte të jetoja jetën e një personi që ka një shërbëtor për një moment – ai më përshëndeti, pastaj më mori pallton dhe më shërbeu një copë tortë shtëpie dhe kafe në një filxhan prej porcelani shumë të shtrenjtë kinez. I kërkova Meester, i cili këmbënguli të më quante “madame” (ndërsa i referohej punëdhënësit të saj si “pronari”), të më tregonte për jetën e tij dhe detyrat e përditshme.
VICE: Përshëndetje André, kjo shtëpi është gjigante!
André Meester: Po, ka pesë kate. Pronari zotëron një shtëpi tjetër përtej rrugës dhe ka një të tretë në Dubai. Ai zhvillon softuer dhe jeton me partnerin e tij. Ata të dy e duan dekorin klasik dhe kanë një shërbëtor të veshur me një uniformë të modës së vjetër. Unë punoj më së shumti në këtë shtëpi, por kur ai largohet për fundjavë shpesh e shoqëroj. Kam dhomën time në hotelet ku qëndrojmë. Unë sjell çantat e blerjeve të tij kur dalim për shopping dhe shqetësohem për prenotimin e gjithçkaje.
Çfarë bëni në një ditë tipike?
Jam këtu rreth 60 orë në javë. Nga e hëna në të premte punoj nga shtatë në mëngjes deri në shtatë në mbrëmje. Unë përgatis mëngjes, drekë dhe darkë, shërbej kafe kur më kërkohet. Gjithmonë i hap derën kur ai kthehet dhe bëj pazar. Detyrat e mia ndryshojnë – në dhjetor, për shembull, isha i zënë me dekorimin e shtëpisë për Krishtlindje. Shefi im e do shumë këtë festë. Ne gjithmonë vendosim një pemë të lartë dy metra në kuzhinë, më duhet të ndërtoj një skelë për ta zbukuruar atë.
Shkoj te furrtari, shitësi i pemëve, kasapi dhe shitësi i peshkut – gjithçka duhet të jetë gjithnjë e freskët. Pronari vendos se çfarë dëshiron për darkë pasdite, kështu që unë blej dy herë në ditë. Unë gjithashtu i marr rrobat e tij në lavanderi, i pastroj këpucët dhe përgatis ëmbëlsira. Ai i pëlqen ato të bëra në shtëpi – krokante nga jashtë, të buta nga brenda. Gjithashtu organizoj pastrimin, i cili u është besuar dy punonjësve.
A ka ndonjë kërkesë interesante?
Pronarit i pëlqen të shikojë filma. Nëse ka një pjatë në një film që e frymëzon, atij i pëlqen që të përgatitet të nesërmen. Kohët e fundit ishin ëmbëlsira kineze, prandaj më duhej të zbuloja se si t’i përgatisja. Ai më kërkoi që t’i përgatisja unë, kështu që mësova t’i bëj edhe ato.
A jeni gjatë gjithë kohës pranë tij?
Jo, unë jam gjithmonë në stacionin tim të punës në kuzhinë. Pronari më dërgon mesazhe kur i duhet diçka, si një filxhan kafe ose drekë. Unë jam pranë tij vetëm kur ai ka nevojë të jem atje.
Po nëse ai dëshiron një kafe ndërsa jeni duke bërë pazar?
Unë duhet të kthehem shpejt. Kurrë nuk them jo. Nëse gati kam mbaruar me blerjet, do të kthehem menjëherë në shtëpi. Nëse sapo dola, do të kthehem.
A punoni gjithë ditën apo keni pak kohë të lirë për veten tuaj?
Kam ndërmjet katër dhe pesë orë në ditë pushim, nëse nuk është ditë e ngarkuar. Për të kaluar kohën, shikoj shumë 24Kitchen [një kanal televiziv holandez kushtuar gatimit] ose shikoj telefonin. Pronari ndonjëherë më merr për darkë kur udhëtojmë.
Si miq?
Jo, nuk e kam kurrë atë rol. Paraardhësi im e bëri. Ai punoi këtu për 14 vjet, por kishte probleme sepse marrëdhënia e tyre u bë shumë miqësore. Unë mbaj një distancë profesionale. Kur shefi më kërkon të shkoj në darkë, nuk flas shumë. Kurrë nuk kaloj në biseda personale – qëndroj mënjanë. Gjithmonë them “po”, edhe pse ndonjëherë mendoj “jo”.
A jeni gjithmonë kaq i sjellshëm?
Po, kështu jam. Kështu jam edukuar. Kam punuar në këtë sektor që kur isha dhjetë vjeç, ndihmoja në hotelin e xhaxhait tim. Pastaj kam punuar si banakier në hotelin Krasnapolsky në Amsterdam. Një ditë, nëna ime pa një reklamë në internet për një shërbëtor privat… u intervistova dhe u punësova të nesërmen. Për mua, kjo është puna përfundimtare. Lidhja e besimit në marrëdhënie është shumë e veçantë.
A nuk ju pengon të keni një rol kaq vartës?
Jo, kjo është një pyetje që shumë njerëz më bëjnë, por unë nuk ndihem si një derë. Pronari gjithmonë më pyet nëse mund të bëj një gjë të caktuar. Nuk është se ai i bie ziles dhe më jep një urdhër.
Sa para ka?
Nuk e kam idenë. Por unë e di që njëra prej makinave të tij vlen 1.8 milion euro dhe ai ka gjithsej 14. Unë mund ta kontrolloj llogarinë e tij tani, sepse i kam të gjashta kartat e tij të kreditit. Por kurrë nuk do ta bëja këtë gjë.
Nuk i duhen kartat e tij të kreditit?
Jo. Kur ka nevojë për para, ai më kërkon të bëj tërheqje për të.
A merrni ndonjëherë dhurata luksoze?
Një Mercedes-Benz SL… a është luks mjaftueshëm? Për tre vjetorin tim të punës me të, munda të zgjidhja një makinë 160,000 euro. Gjithashtu, shpesh marr dhurata të këndshme. Kohët e fundit, portofoli im u prish dhe ai më dha një Cartier. Ky portofol kushton më shumë sesa paratë që ka mbajtur ndonjëherë.
Sa fitoni?
Unë fitoj 4200 euro neto në muaj. Kjo është më pak se në vendet e tjera – shumë shërbëtorë fitojnë midis 5,000 dhe 15,000 € në muaj, por unë kam fundjavën pushim. Dhe gjatë fundjavave punoj për persona të tjerë, për darka të rëndësishme, për shembull. Unë gatuaj, shërbej dhe pastroj. Tarifa ime është 35 euro në orë dhe zakonisht punoj për rreth 10 orë rresht në total.
Dëshironi të punoni këtu për pjesën tjetër të jetës suaj?
Unë kujdesem për shefin tim dhe i gatuaj ushqime të shëndetshme, kështu që shpresoj të qëndroj derisa të vijë koha për të dalë në pension. Por nëse diçka do t’i ndodhte shefit, papritmas, do të isha pa punë. Me sa di unë, ai nuk më ka përfshirë në testamentin e tij.